Mija 1025 lat od śmierci Świętego Wojciecha, biskupa i męczennika

W polskim Kościele wspomnienie ma rangę uroczystości liturgicznej, a ponieważ w tym roku (2022) data ta zbiega się z Oktawą Wielkanocy, dlatego uroczystość św. Wojciecha będzie obchodzona we wtorek 26 kwietnia. Święty Wojciech jest głównym patronem Polski, obok Matki Bożej Królowej Polski i Świętego Stanisława, a także patronem archidiecezji gnieźnieńskiej.

Święty Wojciech, benedyktyn i misjonarz, żył w czasach niepodzielonego Kościoła, przed rozłamem chrześcijaństwa, dlatego jest nazywany "patronem duchowej jedności Europy". Jest szczególnie czczony w trzech krajach. Urodził się w Czechach i był drugim biskupem Pragi - stolicy kraju. Węgry odwiedził kilka razy i miał tam udzielić sakramentu bierzmowania Stefanowi, późniejszemu królowi i świętemu. W Polsce spoczęły doczesne szczątki Wojciecha.

Kiedy Wojciech został zamordowany przez pogańskiego kapłana, Bolesław Chrobry wykupił ciało męczennika za tyle złota, ile ważyło, i uroczyście sprowadził do Gniezna. Dwa lata później papież Sylwester II na prośbę cesarza niemieckiego Ottona III kanonizował Wojciecha.

W 1000 roku cesarz Otton III pielgrzymował do grobu Wojciecha i spotkał się w Gnieźnie z księciem Bolesławem Chrobrym. Wydarzenie to uważa się za symboliczne przyjęcie Polski do grona państw europejskich. Ogłoszono wówczas powstanie pierwszej na naszych ziemiach metropolii ze stolicą w Gnieźnie oraz trzech podlegających jej biskupstw - w Krakowie, Wrocławiu i Kołobrzegu. Była to samodzielna, zależna jedynie od Rzymu, administracja kościelna. Kult Świętego Wojciecha szybko rozszerzył się na wiele krajów Europy.

W ikonografii Święty Wojciech jest przedstawiany z orłem, paliuszem, wiosłem i włóczniami, od których zginął.