Autor głośnej serii publikacji "Resortowe Dzieci". Wykładowca Uniwersytetu Warszawskiego. Były członek zarządu Polskiego Radia. W 2020 roku został odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności i Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
Naukowo Jerzy Targalski zajmował się problematyką przemian ustrojowych w Europie Środkowej i Wschodniej na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych, a zwłaszcza rolą, jaką w tych przemianach odegrały służby specjalne. Wielokrotnie zwracał uwagę na zagrożenia wynikające ze zbyt dużej roli funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa oraz Wojskowych Służb Informacyjnych i ich tajnych współpracowników w życiu politycznym i gospodarczym Polski po transformacji ustrojowej w 1989 roku. Był zwolennikiem lustracji i dekomunizacji.
Od 1976 roku, współpracował z Komitetem Obrony Robotników, uczestniczył w zbiórce pieniędzy dla osób represjonowanych, był kolporterem niezależnych pism, od 1977 roku współpracował z "Głosem" i Wydawnictwem "Krąg". Brał udział w zakładaniu czasopism "Niepodległość" oraz "Obóz".
Używał pseudonimu Józef Darski. Po wprowadzeniu stanu wojennego ukrywał się i do 1983 roku działał w podziemiu.
W 2006 roku,
Jerzy Targalski był autorem wielu publikacji, między innymi książek "Resortowe dzieci", opisujących komunistyczne powiązania ludzi mediów, polityków i biznesmenów, wydanych przez wydawnictwo Fronda. Wraz ze współautorami publikacji "Resortowe dzieci. Służby" otrzymał ex aequo Główną Nagrodę Wolności Słowa za rok 2015, przyznaną przez Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich.
W 2006 został wybrany do Zarządu Polskiego Radia SA, był wiceprezesem Polskiego Radia. W 2009 roku odwołano go ze stanowiska.
W ostatnich latach współpracował z Gazetą Polską i prowadził ćwiczenia w Studium Europy Wschodniej Uniwersytetu Warszawskiego. Był współtwórcą portalu internetowego ABCnet i Fundacji Orientacja.