Od nowego roku w Wielkopolsce dwa nowe miasta?

Gośćmi Wielkopolskiego Popołudnia Radia Poznań byli: wójt gminy Koźminek Iwona Michniewicz i wójt gminy Budzyń Marcin Sokołowski, z którymi rozmawiał Roman Wawrzyniak.

Roman Wawrzyniak: Zacznijmy od Koźminka. Mamy do czynienia z powrotem do historii?

Iwona Michniewicz: Koźminek miał status miasta przez pół wieku. Mamy to szczęście, że posiadamy akt nadania przez króla Kazimierza III w 1369 roku. Było to miasteczko z ogromnymi królewskimi przywilejami. Mieszkańcy mogą być dumni, chociaż nie kryją też obaw, które moim zdaniem są nieuzasadnione - mieszkańcy obawiają się, że będą wyższe podatki, co oczywiście jest nieprawdą.

Roman Wawrzyniak: Pozwólmy też ten wątek historyczny przywołać panu wójtowi.

Marcin Sokołowski: Budzyń ma ponad 600-letnią historię jako miasto królewskie. Na przestrzeni wieków królowie polscy potwierdzali ten przywilej dla Budzynia. Tak to funkcjonowało do 1934 roku, kiedy te prawa miejskie zostały odebrane. Budzyń miał swój herb, tytuł królewski, historia jest wspaniała. Dziś do niej wracamy.

RW: Państwo to mówicie, jakby sprawa była przesądzona.

IM: Brakuje jeszcze podpisu pod rozporządzeniem. To zwyczajowo formalność. Wszystkie pozostałe procedury zostały pozytywnie zakończone, począwszy od mieszkańców, przez radę, wojewodę, MSW...

RW: W 1955 roku w Koźminku został zwołany synod.

IM: Tak, działo się. Mieliśmy wyższą szkołę. To była niezwykła historia. Mimo tego, że jest tak niewielkim miasteczkiem, często mylonym z Koźminem Wielkopolskim, to rzeczy niezwykłe miały tu miejsce.

RW: Co ta zmiana oznacza bezpośrednio dla mieszkańców?

MS: To zasadnicza zmiana. Prestiż, a poza tym zmienią się warunki gospodarowania. Uzyskamy lepsze warunki finansowania przez odrolnienie gruntów w obszarze miasta. To ważne w procesie planowania i lokowania inwestycji. Pozyskiwanie nowych inwestorów i środków unijnych na rozwój miast. Budzyń, który liczy 4500 mieszkańców był w nieszczęśliwej sytuacji - trudno było zdobyć pieniądze. Były preferowane mniejsze miejscowości. To wpłynie na nasz rozwój. Obawy są nieuzasadnione, ponieważ podatki krajowe płacimy wszędzie takie same, natomiast lokalne ustala rada gminy.

RW: Te argumenty pana wójta dotyczą też Koźminka. Czy dostrzega pani inne pozytywy tej zamiany?

IM: Dla mnie ta godność miasta jest punktem wyjścia, do którego dążyłam. Ja jestem spoza Koźminka. Dla mnie, jak poczytałam o historii Koźminka, to niezwykły przywilej - powrót do tego statusu jest honorem. Ja się zakochałam w historii, w tym dokumencie, który udało nam się odnaleźć, spisany ręką skryby, a dyktowany przez króla Kazimierza. My to mamy w oryginale przetłumaczonym na język polskim.

RW: Oprócz dumy są też efekty czysto materialne?

IM: Oczywiście. To, co pan wójt powiedział. Trzeba się liczyć, że to nie będzie zauważalne z dnia na dzień. Za pół roku nie będziemy metropolią, zostaniemy nadal niewielkim miasteczkiem. U nas do dzisiaj mówią, że jadą na zakupy do miasta, myśląc o Koźminku. Nuta tęsknoty za miastem nie wygasła w mieszkańcach okolicznych mniejszych miejscowości i samego Koźminka.

RW: A Wielkopolanie będą mieli możliwość zwiedzania dzięki temu, że o państwa miejscowości mówimy. Czy będą uroczystości?

IM: Oczywiście, skromne, ale godne. Mamy kilka pomysłów na powitanie Nowego Roku, będą też wydarzenia w ciągu roku. Ważniejsze jednak są potrzeby mieszkańców, niż tylko świętowanie.

MS: Też planujemy, jak zapadnie kropka na "i" (decyzja Rady Ministrów).  Planujemy w Sylwestra powitanie na rynku w Budzyniu, będzie godna oprawa. Obawiamy się o koronawirusa.

RW: Przy zachowaniu odległości można świętować.

MS: Można. To się zdarza w moim życiu po raz pierwszy i chyba ostatni. Mam nadzieję, że taka zmiana będzie ostatnią w przypadku naszych miejscowości.

RW: Bardzo Państwu dziękuję za rozmowę.