Szkoła odwołuje Dzień Spódniczki i oskarża dorosłych

Na stronie SP 7 w zakładce programy i projekty zauważyć można program, którego autorem jest Ewa Noga – autorka programu „DELFIN z zakresu rozwoju umiejętności poznawczych dla dzieci. E.Noga jest związana z Polskim Stowarzyszeniem Pedagogów i Animatorów „Klanza”. Od 1990 roku zajmuje się organizowaniem szkoleń, konferencji i spotkań o charakterze edukacyjnym. Dzięki prezentowaniu metod pracy z dziećmi ułatwiającymi ich nauczanie, „Klanza” wyrobiła sobie markę i ogromną renomę w środowisku pedagogów. Posiada oddziały w całej Polsce, między innymi w Szczecinie, Gdyni, Olsztynie, Bydgoszczy, Białymstoku, Warszawie, Łodzi, Radomiu, Bogatyni, Wrocławiu, Radomiu, Lublinie, Częstochowie, Tychach, Krakowie, Rzeszowie, Przemyślu i Poznaniu. We wszystkich oddziałach program jest ujednolicony, natomiast w Poznaniu doszły dwa nowe zagadnienia, które mogą budzić kontrowersje. w ofercie znalazły się zajęciao tematyce Do takich rozwój psychoseksualny dziecka oraz kwestia różnic w wychowywaniu chłopców i dziewczynek. Swego czasu odbywały się warsztaty Dziewczynki-przytulanki, chłopcy-twardziele?? I odbywały się w ramach kampanii przeciwdziałania przemocy ze względu na płeć, firmowanej przez Stowarzyszenie Kobiet „Konsola”. Kampania prezentuje, co mnie nie dziwi, skrajnie feministyczne poglądy. Inne poglądy to m.in. : Mężczyźni upodobali sobie stosowanie przemocy wobec kobiet. Popycha ich ku temu tradycja judeochrześcijańska, będąca rodzimym wariantem systemu patriarchalnego. Stosują przemoc fizyczną, psychiczną, seksualną i ekonomiczną. Siedliskiem przemocy wobec kobiet jest rodzina.

Przemocowe zachowanie jest wyuczone i celowo stosowane (?) [Przemoc domowa] jest ściśle powiązana z płcią kulturową (gender) i zachowaniami wynikającymi z funkcjonujących stereotypów płci ? w 95% przypadków to mężczyźni sprawują władzę i kontrolę nad kobietami [s. 48].

Zdajemy sobie sprawę ze znaczenia systemów patriarchalnych, które ucieleśniają szkodliwe tradycje i przepisy prawa, doprowadzając do ignorowania i przyzwalania na przemoc wobec kobiet oraz odmawiania kobietom prawa do godnego życia [s. 16].

Do dużej trwałości związków opartych na fizycznym i psychicznym niszczeniu oraz poniżaniu kobiet i dzieci przyczyniają się także organy państwa, społeczeństwo oraz patriarchalna kultura [s. 61].
Warto sprawdzić do Szkoła promuje i na co my rodzice przyzwalamy swoją biernością.

Jaki jest cel nadawania imienia placówkom oświatowym? Wskazane jest, aby patroni byli Polakami lub osobami szczególnie zasłużonymi dla polskiej kultury, historii i społeczeństwa. Zasadą jest, że nadaje się takie imiona, których nie noszą inne samorządowe placówki oświatowe tego samego typu. Szkoła zyskuje własną tożsamość wyróżniającą ją spośród innych szkół, buduje własny system wychowania w oparciu o autorytet patrona i wartości, które reprezentował swoim życiem i działalnością i promuje postać patrona. SP 7 w Poznaniu jako swojego patrona ma Erazma z Rotterdamu. To holenderski filolog, filozof, pedagog, jeden z czołowych humanistów renesansu (książę humanistów), propagator kultury antycznej, pisarz, myśliciel chrześcijański, katolicki duchowny. Napisał np. dzieło pt. „Pochwała głupoty” i ukazuje głupotę jako źródło wszelkiej ludzkiej rzekomej szczęśliwości. Zestawiając ją z mądrością, obnaża doprowadzenie człowieka do cierpienia i przedwczesnej śmierci. Groteskowy charakter utworu wzmacnia to, że odwróceniu wartości towarzyszy przedstawienie głębokich, ponadczasowych prawd o naturze ludzkiej. "Pochwała głupoty" jest satyrą krytykująca przywary społeczne, takie jak przekupstwo, hipokryzję i rozwiązłe obyczaje. Jak wygląda realizacja celu w SP 7 ?

Z pomysłem wyszli uczniowie, a akcja miała podobno "wnieść kolor, luz i zabawę". "Dzień Spódniczki" to akcja oddolną samorządu uczniów, mającą "rozwijać kreatywność". Dlaczego tylko chłopcy mieli mieć przywilej i być zwolnieni z odpytywania, a dziewczęta? Samorząd uczniów – gdyby tak rzeczywiście było – chciałby sprawiedliwości i wskazałby również coś wyjątkowego dla dziewczynek i ustalił dzień i dla nich, chyba, że w skład samorządu wchodzą tylko chłopacy. Jeżeli odpytywanie któregoś dnia nie miałoby mieć miejsca, to niech np. środa dot. chłopców a jakiś piątek dziewcząt. Więc jeżeli taki kierunek dot. wyłącznie jednej płci to dopatrywałbym się jakiejś ingerencji kogoś dorosłego ukierunkowanego na lubość chłopców pochodzący np. z LGBT. Skoro temat seksualności jest tak drażliwy dla wielu, dla innych niewychowawczy, a dla organizatorów to tylko zabawa, to nic nie stoi na przeszkodzie, by zasady zabawy ustalić inne. Przecież dla uczniowskiej „kreatywności” pt. posiadacze noży i niebezpiecznych narzędzi nie będą odpytywani, z pewnością Dyrektor by temu zaprotestował. Np. ktoś przychodzi ubrany w jednolitym kolorze, albo ubrany na galowo w garnitur a dziewczęta w długą odświętną sukienkę. Można przecież ustalić, że którego dnia jesieni uczniowie zakładają ubiór przypominający jesień, kolorowe liście. Zimą ubrani na biało lub w śnieżki własnoręcznie przygotowane, przypięte do ubrania. To jest kreatywność. Wiosną czy latem ubrani w kolorowe kwiaty i niech to nie będzie bielizna czy strój plażowy. Przecież to dorośli mają dzieciom (nieletnim) przygotować i pomagać wchodzić w dorosłość, uczyć, ukierunkowywać, wychowywać, oświecać, nieść kaganek oświaty, kształcić i kształtować. Mamy np. dzień sportu, który daje rozrywkę, ale zwraca uczniom uwagę na potrzebę ruchu. Wprowadźmy np. dzień bez smartfona i tableta. Z drugiej strony przecież właśnie odpytywanie, kartkówki i sprawdziany mają być elementem sprawdzania wiedzy. Stąd organizacja takiego dnia albo szczęśliwy numerek pozbawia uczniów sprawdzenia wiedzy, a przecież stawianie ocen musi być tym poprzedzone.

TAKTYKA MAŁYCH KROKÓW to retoryka wpisana w ideologię gender.
Przykłady można mnożyć!

"Szkoła tłumaczyła, że z pomysłem wyszli uczniowie, a akcja miała "wnieść kolor, luz i zabawę"."
Tłumaczenie dyrekcji szkoły jest kuriozalne i nie na miejscu, bo zrzucanie winy na uczniów za swoją niefrasobliwość jest wstrętne!
Uczniowie mieli prawo wyjść z każdym pomysłem, ale obowiązkiem dyrekcji jest takie doprecyzowanie pomysłu żeby akcją nikogo nie dyskryminować, zawstydzać czy wręcz ośmieszać. Osobiście dopatruję się tutaj drugiego dna, czyli propagowanie ideologi gender przez dyrekcję.
"Kolor, luz i zabawa" jest w szkole jak najbardziej wskazana, zwłaszcza w jesienne wieczory, ale trzeba to robić z rozumem i bez wykorzystywania uczniów dla propagowania jakiejś ideologii!

"w październiku został wyłoniony Samorząd Uczniowski. Jedną z pierwszych inicjatyw jaką podjęła młodzież, było zorganizowanie Dnia Spódnicy. Uczniowie zaproponowali, aby w wybranym przez nich dniu chętne osoby przyłączyły się do akcji."
Takie stwierdzenie kompromituje dyrektora szkoły . Najwyższym organem szkoły jest Rada Pedagogiczna a SAMORZĄD UCZNIÓW (a nie UCZNIOWSKI) i jest organem którego inicjatywy muszą być zatwierdzone przez RP lub zawarte w rocznym planie pracy szkoły.
Nauczyciele szkoły pełnią role usługową względem rodziców.
Niedopuszczalna jest buta i arogancja przebijające się w oświadczeniu "Dyrekcji Szkoły Podstawowej nr 7 w Poznaniu" organu który prawnie nie istnieje.
Organem wykonawczym RP według prawa jest DYREKTOR SZKOŁY.

Chłopcy w spódniczkach OK, a dziewczęta nie - co trzeba mieć nie tak z głową, by tak ,,myśleć" ?