Kościół katolicki wspomina dziś wszystkich zmarłych

Podczas porannej mszy w poznańskiej katedrze metropolita poznański arcybiskup Stanisław Gądecki modlił się między innymi za władców pochowanych w katedrze, 240 księży z Archidiecezji Poznańskiej, którzy zginęli podczas II wojny światowej oraz za biskupów, siostry zakonne i księży, którzy tutaj pracowali i tych, którzy stąd wyjechali na misje.

"Po uroczystości wszystkich świętych pełnej radości, dziś obchodzimy dzień zaduszny" - mówił w homilii ksiądz prof. Jan Szpet.

Dzisiaj Kościół - jak słyszeliśmy we wprowadzeniu księdza arcybiskupa - koncentruje się przede wszystkim na tych, którzy odeszli, a którzy jeszcze wymagają naszej pomocy. Dusze w czyśćcu - one nie zaznały jeszcze spokoju, przeżywają czas próby, oczekiwania, czas wyjścia do nieba. Otwarci na Boga, ale jak słyszeliśmy, w sposób jeszcze niedoskonały. Modlimy się za nich

- mówił ksiądz prof. Jan Szpet.

Obchody Dnia Zadusznego zapoczątkował w chrześcijaństwie w roku 998 opat z Cluny we Francji święty Odylon. Na dzień modlitw za dusze zmarłych - stąd nazwa "Zaduszki" - wyznaczył pierwszy dzień po uroczystości Wszystkich Świętych.

W XIII wieku tradycja ta rozpowszechniła się w całym Kościele katolickim. Początkowo we Francji, Anglii, Niemczech i Włoszech, później w innych krajach. W Polsce Dzień Zaduszny obchodzono w XII stuleciu, a z końcem XV tradycja była już znana w całym kraju. W 1915 roku papież Benedykt XV, na prośbę opata benedyktynów, zezwolił, aby tego dnia każdy kapłan mógł sprawować trzy Msze święte: w intencji poleconej przez wiernych, za wszystkich wiernych zmarłych i według intencji papieża. Istnienie czyśćca Kościół ogłosił jako dogmat na soborze w Lyonie w 1274 roku. W XVI wieku podczas sesji Soboru Trydenckiego ogłoszono z kolei dekret, że duszom w nim przebywającym można pomagać "zanosząc prośby przed tron Boży".