„Wyspa kobiet” - książka Lauren Groff

Jest rok 1158 i świat przenika znużenie końca Wielkiego Postu. Niedługo zacznie się Wielkanoc, która w tym roku wypada wcześnie. Na polach w zimnej ciemnej glebie z nasion kiełkują rośliny, gotowe wybić się na powierzchnię. Marie po raz pierwszy widzi klasztor, blady i wyniosły na wzniesieniu w tej wilgotnej dolinie, gdzie wzgórza ze ściągających znad morza chmur nieprzerwanie wyżymają deszcz. Przez większą część roku królują tu odcienie szmaragdu i szafiru, w tej wilgoci roślinność wprost bucha, roi się od owiec, zięb i traszek, z urodzajnej gleby wyrastają delikatne grzyby, teraz jednak, gdy kończy się zima, wszystko spowijają szarości i cienie. 

Stara klacz posuwa się smętnie do przodu, a w umocowanej za Marie wiklinowej klatce na skrzyni drży sokół drzemlik. 

Wiatr cichnie. Drzewa przestają się poruszać.

Fragment książki „Wyspa kobiet”, Lauren Groff.

Proponuję tym razem lekturę drugiej, po zbiorze opowiadań „Floryda”, książkę wydaną w języku polskim autorstwa Lauren Groff, amerykańskiej pisarki. W marcu w ręce polskich czytelników trafiła powieść „Wyspa kobiet”. 

To narracja utrzymana w konwencji historycznej fikcji. Wyobraźmy sobie taki obraz: wiek XII, średniowieczna Anglia, stary, zaniedbany klasztor, w którym nieliczne zakonnice głodują i umierają na choroby, na które nikt nie zna lekarstwa. Próg klasztoru przestępuje siedemnastoletnia Marie, wydalona ze dworu, do którego nie pasowała przez swój nadzwyczajny wzrost, urodę daleką od aktualnych ideałów, a także fakt, że wyżej nad haftowanie ceniła konne wyprawy i polowania. Powszechnie uważana była za istotę nieokrzesaną, bez szans na zamążpójście, a dla samotnej kobiety najlepszym schronieniem były zimne mury zakonu. W Marie płynie jednak szlachetna krew, trafia więc do miejsca, w którym jak sądzi dozna śmierci za życia, z misją pełnienia roli przeoryszy. 

W tym miejscu rozpoczyna się opowieść o wspólnocie i siostrzeństwie. O wydrapywaniu sobie gołymi rękami niezależności, szczęścia i godności, w świecie, który kobietom go odmawia. O miłości, pasji, namiętnościach, ambicjach, duchowości i cielesności. Autorka kreśli wyraziste portrety mniszek, a główna bohaterka, czyli Marie, potomkini czarownicy i uczestniczek krzyżowych wypraw, intryguje najbardziej. 

Powieść „Wyspa kobiet” Lauren Groff ukazała się nakładem Wydawnictwa Pauza w tłumaczeniu Jerzego Kozłowskiego.