Janina Gruszczyńska-Jasiak urodziła się w Warszawie. W czasie drugiej wojny światowej zaangażowała się w działalność konspiracyjną w Związku Walki Zbrojnej, a później w Armii Krajowej. W czasie Powstania Warszawskiego była sanitariuszką w szpitalu polowym. 13 sierpnia 1944 została ranna podczas eksplozji transportera ładunków wybuchowych.
To osoba, której wojenne przeżycia mogłyby obdzielić kilka osób
- wspominają członkowie Grupy Historycznej Gustaw Harnaś.
Po wojnie Janina Gruszczyńska-Jasiak przeniosła się do Trójmiasta i Szczecina, a w 1971 roku przeprowadziła się do rodzinnego miasta męża, czyli Poznania.